Na een lange, hete douche en een verfrissend gezichtsmasker kleed ik me aan en besluit een lange wandeling te gaan maken omdat het er buiten helder uitziet met zelfs een beetje zonneschijn. Ik doe mijn ouwe,trouwe Nikes aan, een warme trui en mijn jas met capuchon voor het geval dat het gaat regenen, want ik heb een hekel aan het meesjouwen van een paraplu. In mijn rugzak neem ik mee paspoort, portemonnee, opschrijfboekje, pen, pakje shag en fotocamera. Ik ga de deur uit en zie wel waar mijn voeten me heen zullen dragen.
Ik loop eerst richting de Delftse Hout, een groot parkachtig bos met een enorme waterplas, waar ik vaak aan de waterkant tegen een eikenboom zit te dromen, maar besluit dan om richting de Vliet te lopen, het water dat naar Den Haag stroomt. Eerst loop ik een heel eind langs huizen, auto's en fietsen, met aan de linkerhand de vroegere Calvefabriek. Ik ontwaar hoog in de lucht op een lantaarnpaal een reiger die doodstil zit te wachten op een lekker hapje in het water beneden hem. Ik maakte er een helaas niet erg scherpe foto van:
maar zo heb je toch een idee... Dan verdwijnen de huizen langzamerhand en begint het Elzenburgerbos met een rustig wandelpad zodat ik eindelijk afscheid kan nemen van het autoverkeer. Sierlijke wilgenbomen omzomen het pad dat vol glinsterende plasjes regenwater ligt met overal afgevallen takjes en bladeren. Een weldadige stilte begeleidt me op mijn wandeltocht. Ik fotografeer bladeren, plasjes en mooie breuken in de weg,veroorzaakt
door de opkomende wortels van de wilgenbomen.
Op een bankje met uitzicht op paarden pauzeer ik. De zon schijnt lekker door de bomen. Mijn voeten dragen me verder het bos in. Ik loop op een pad dat een flink stuk de hoogte in gaat. Het lijkt wel een Franse berg. Dan dalen we weer en na nog wat lopen houdt het pad op bij een snelweg, vlakbij TNO, waar ik een bus terug naar Delft neem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten