dinsdag 7 oktober 2008
dinsdag 9 september 2008
Cracks in the pavement
Ik heb er maar meteen een filmpje van gemaakt, met muziek van Marc Seales, New Stories (Highway Blues).
maandag 8 september 2008
Wandeling Elzenburgerbos
Maandag 8 september 2008
Na een lange, hete douche en een verfrissend gezichtsmasker kleed ik me aan en besluit een lange wandeling te gaan maken omdat het er buiten helder uitziet met zelfs een beetje zonneschijn. Ik doe mijn ouwe,trouwe Nikes aan, een warme trui en mijn jas met capuchon voor het geval dat het gaat regenen, want ik heb een hekel aan het meesjouwen van een paraplu. In mijn rugzak neem ik mee paspoort, portemonnee, opschrijfboekje, pen, pakje shag en fotocamera. Ik ga de deur uit en zie wel waar mijn voeten me heen zullen dragen.
Ik loop eerst richting de Delftse Hout, een groot parkachtig bos met een enorme waterplas, waar ik vaak aan de waterkant tegen een eikenboom zit te dromen, maar besluit dan om richting de Vliet te lopen, het water dat naar Den Haag stroomt. Eerst loop ik een heel eind langs huizen, auto's en fietsen, met aan de linkerhand de vroegere Calvefabriek. Ik ontwaar hoog in de lucht op een lantaarnpaal een reiger die doodstil zit te wachten op een lekker hapje in het water beneden hem. Ik maakte er een helaas niet erg scherpe foto van:
maar zo heb je toch een idee...
Dan verdwijnen de huizen langzamerhand en begint het Elzenburgerbos met een rustig wandelpad zodat ik eindelijk afscheid kan nemen van het autoverkeer. Sierlijke wilgenbomen omzomen het pad dat vol glinsterende plasjes regenwater ligt met overal afgevallen takjes en bladeren. Een weldadige stilte begeleidt me op mijn wandeltocht. Ik fotografeer bladeren, plasjes en mooie breuken in de weg,veroorzaakt
door de opkomende wortels van de wilgenbomen.
Op een bankje met uitzicht op paarden pauzeer ik. De zon schijnt lekker door de bomen. Mijn voeten dragen me verder het bos in. Ik loop op een pad dat een flink stuk de hoogte in gaat. Het lijkt wel een Franse berg. Dan dalen we weer en na nog wat lopen houdt het pad op bij een snelweg, vlakbij TNO, waar ik een bus terug naar Delft neem.
Na een lange, hete douche en een verfrissend gezichtsmasker kleed ik me aan en besluit een lange wandeling te gaan maken omdat het er buiten helder uitziet met zelfs een beetje zonneschijn. Ik doe mijn ouwe,trouwe Nikes aan, een warme trui en mijn jas met capuchon voor het geval dat het gaat regenen, want ik heb een hekel aan het meesjouwen van een paraplu. In mijn rugzak neem ik mee paspoort, portemonnee, opschrijfboekje, pen, pakje shag en fotocamera. Ik ga de deur uit en zie wel waar mijn voeten me heen zullen dragen.
Ik loop eerst richting de Delftse Hout, een groot parkachtig bos met een enorme waterplas, waar ik vaak aan de waterkant tegen een eikenboom zit te dromen, maar besluit dan om richting de Vliet te lopen, het water dat naar Den Haag stroomt. Eerst loop ik een heel eind langs huizen, auto's en fietsen, met aan de linkerhand de vroegere Calvefabriek. Ik ontwaar hoog in de lucht op een lantaarnpaal een reiger die doodstil zit te wachten op een lekker hapje in het water beneden hem. Ik maakte er een helaas niet erg scherpe foto van:
maar zo heb je toch een idee... Dan verdwijnen de huizen langzamerhand en begint het Elzenburgerbos met een rustig wandelpad zodat ik eindelijk afscheid kan nemen van het autoverkeer. Sierlijke wilgenbomen omzomen het pad dat vol glinsterende plasjes regenwater ligt met overal afgevallen takjes en bladeren. Een weldadige stilte begeleidt me op mijn wandeltocht. Ik fotografeer bladeren, plasjes en mooie breuken in de weg,veroorzaakt
door de opkomende wortels van de wilgenbomen.
Op een bankje met uitzicht op paarden pauzeer ik. De zon schijnt lekker door de bomen. Mijn voeten dragen me verder het bos in. Ik loop op een pad dat een flink stuk de hoogte in gaat. Het lijkt wel een Franse berg. Dan dalen we weer en na nog wat lopen houdt het pad op bij een snelweg, vlakbij TNO, waar ik een bus terug naar Delft neem.
zondag 7 september 2008
Candles are small, calm, silent...
by Rabbi Shlomo Chein
Question:
I did, at one time, believe G-d loved me and cared for me. That belief was carried and punctuated by a life of success financially and socially and physically. Then my health destroyed my finances, my marriage and my social position. My safe and secure world fell apart. It seems like I was taught to believe G-d's love for me was solely demonstrated in large and grandiose events. Parting the sea, bread from heaven, pillars of fire; all evidences of G-d at work, G-d's love for me. Yet in my greatest need I didn't have an Exodus experience. Now, I am desperately trying to find G-d's love for me in much smaller things, lesser events, maybe even in the common and mundane interactions with people and things. I am not sure if I will find G-d there.
Answer:
Miracles are fireworks. Life is a candle.
Fireworks make big, beautiful displays of light in the sky. But they don't last. They might impress you at the moment, but they have no longstanding effect.
Candles are small, calm, silent, and perhaps dull. But they are consistent. They might not draw much attention, but they sure provide you with a lot of light.
The Torah compares the soul of man to a candle. G-d's candle.1
The soul is the G-dliness within us that sustains us. And it is a candle. It is constant, even when it is unpresumptuous.
I am sorry to hear that currently there are no fireworks in your life. But there still is a candle. Learn to appreciate the value of the candle.
When we cherish the candle, our life is warm and full of light. Always.
And soon we learn how to use the candle to light the fireworks!
May you experience that real soon.
(found on http://www.askmoses.com)
Question:
I did, at one time, believe G-d loved me and cared for me. That belief was carried and punctuated by a life of success financially and socially and physically. Then my health destroyed my finances, my marriage and my social position. My safe and secure world fell apart. It seems like I was taught to believe G-d's love for me was solely demonstrated in large and grandiose events. Parting the sea, bread from heaven, pillars of fire; all evidences of G-d at work, G-d's love for me. Yet in my greatest need I didn't have an Exodus experience. Now, I am desperately trying to find G-d's love for me in much smaller things, lesser events, maybe even in the common and mundane interactions with people and things. I am not sure if I will find G-d there.
Answer:
Miracles are fireworks. Life is a candle.
Fireworks make big, beautiful displays of light in the sky. But they don't last. They might impress you at the moment, but they have no longstanding effect.
Candles are small, calm, silent, and perhaps dull. But they are consistent. They might not draw much attention, but they sure provide you with a lot of light.
The Torah compares the soul of man to a candle. G-d's candle.1
The soul is the G-dliness within us that sustains us. And it is a candle. It is constant, even when it is unpresumptuous.
I am sorry to hear that currently there are no fireworks in your life. But there still is a candle. Learn to appreciate the value of the candle.
When we cherish the candle, our life is warm and full of light. Always.
And soon we learn how to use the candle to light the fireworks!
May you experience that real soon.
(found on http://www.askmoses.com)
dinsdag 1 juli 2008
dinsdag 4 maart 2008
Max Velthuijs binnenkort in Gemeentemuseum
Gevonden in de Telegraaf online:
ma 03 mrt 2008, 15:55
Kikker met een grote K
AMSTERDAM - Als ode aan de in 2005 overleden Max Velthuijs, wordt van 21 tot en met 31 maart de 'Kikkertiendaagse georganiseerd door Uitgeverij Leopold. Ter gelegenheid daarvan zijn in het Gemeentemuseum Den Haag, op de tentoonstelling 'Kikker met een grote K' van 15 maart tot en met 25 mei de originele tekeningen van Velthuijs te zien.
Kikker, de sympathieke, maar oh zo naïeve optimist, beleeft zijn allerdaagse avonturen met zijn vriendjes Eend, Haas, Varkentje en Rat. Hoewel de tekeningen van Velthuijs heel eenvoudig lijken, kon hij wel een jaar aan één boek werken, om het er zo 'moeitelijk' mogelijk uit te laten zien. Tijdens de Kikkertiendaagse zal er in de Haagse bibliotheken extra veel aandacht zijn voor het bekende groene personage. Er wordt elke dag een boek van Kikker voorgelezen, geknutseld en je kunt naar een toneelstuk van het groene wezentje kijken.
Website Gemeentemuseum Den Haag
maandag 25 februari 2008
Dostojevski, uit: De gebroeders Karamazov
Heilige tekst van Katja Tolstaja die een proefschrift schreef over de schrijver Dostojevski, en in het programma Het Vermoeden door Annemiek Schrijver werd geinterviewd.
Mens, voel je niet verheven boven de dieren: zij zijn zonder zonden, terwijl jij met al je grootheid de aarde door je verschijning laat rotten en een spoor van rotting achterlaat - helaas, bijna ieder van ons! Houd vooral van de kinderen, want ook zij zijn zonder zonden, gelijk de engelen, en zij leven voor onze vervoering, ter zuivering van onze harten en als een vingerwijzing aan ons. (…) Voor sommige gedachten blijf je verbijsterd stilstaan, vooral als je de zonde der mensen ziet, en je vraagt je af: moet ik met geweld nemen of met nederige liefde? Besluit altijd: ik neem met nederige liefde. Als je dit voor eens en voor altijd besluit, kun je de hele wereld aan. Nederigheid en liefde vormen een verschrikkelijke kracht, de sterkste van allemaal, die zijn gelijke niet kent. Zie elke dag en uur, iedere minuut op jezelf toe opdat je beeld onberispelijk is. (…) Broeders, de liefde is een leermeesteres, maar je moet haar voor je weten winnen, want ze laat zich moeilijk winnen duur kopen, dat kost veel werk en tijd, want je moet niet alleen een toevallig moment liefhebben, maar de hele tijd. Eenieder kan toevallig even liefhebben, ook een schurk. Mijn broer vroeg vergiffenis aan de vogeltjes: dat lijkt zinloos, maar het is juist, want alles is als een oceaan, alles stroomt en staat met elkaar in verbinding, wat je op de ene plaats aanraakt, dat weergalmt aan het andere einde van de wereld. Het is misschien waanzin om de vogeltjes vergiffenis te vragen, maar het zou voor de vogeltjes, en voor het kind, en voor elk dier in je nabijheid, beter zijn, als jij zelf beter was dan je nu bent, al is het maar één druppeltje beter. Alles is als een oceaan, zeg ik u. Dan zou je gaan bidden tot de vogeltjes, gedreven door een allesomvattende liefde (…) dat ze je verlossen van je zonde.
Uit: F.M. DOSTOJEVSKI , De broers Karamazow, vertaald door Arthur Langeveld, in de ‘Russische Bibliotheek’ (2005) IX2, 389.
Bekijk de uitzending Het Vermoeden, met Katja Tolstaja
Mens, voel je niet verheven boven de dieren: zij zijn zonder zonden, terwijl jij met al je grootheid de aarde door je verschijning laat rotten en een spoor van rotting achterlaat - helaas, bijna ieder van ons! Houd vooral van de kinderen, want ook zij zijn zonder zonden, gelijk de engelen, en zij leven voor onze vervoering, ter zuivering van onze harten en als een vingerwijzing aan ons. (…) Voor sommige gedachten blijf je verbijsterd stilstaan, vooral als je de zonde der mensen ziet, en je vraagt je af: moet ik met geweld nemen of met nederige liefde? Besluit altijd: ik neem met nederige liefde. Als je dit voor eens en voor altijd besluit, kun je de hele wereld aan. Nederigheid en liefde vormen een verschrikkelijke kracht, de sterkste van allemaal, die zijn gelijke niet kent. Zie elke dag en uur, iedere minuut op jezelf toe opdat je beeld onberispelijk is. (…) Broeders, de liefde is een leermeesteres, maar je moet haar voor je weten winnen, want ze laat zich moeilijk winnen duur kopen, dat kost veel werk en tijd, want je moet niet alleen een toevallig moment liefhebben, maar de hele tijd. Eenieder kan toevallig even liefhebben, ook een schurk. Mijn broer vroeg vergiffenis aan de vogeltjes: dat lijkt zinloos, maar het is juist, want alles is als een oceaan, alles stroomt en staat met elkaar in verbinding, wat je op de ene plaats aanraakt, dat weergalmt aan het andere einde van de wereld. Het is misschien waanzin om de vogeltjes vergiffenis te vragen, maar het zou voor de vogeltjes, en voor het kind, en voor elk dier in je nabijheid, beter zijn, als jij zelf beter was dan je nu bent, al is het maar één druppeltje beter. Alles is als een oceaan, zeg ik u. Dan zou je gaan bidden tot de vogeltjes, gedreven door een allesomvattende liefde (…) dat ze je verlossen van je zonde.
Uit: F.M. DOSTOJEVSKI , De broers Karamazow, vertaald door Arthur Langeveld, in de ‘Russische Bibliotheek’ (2005) IX2, 389.
Bekijk de uitzending Het Vermoeden, met Katja Tolstaja
woensdag 20 februari 2008
dinsdag 19 februari 2008
EEN GEDICHT OM DE WERELD TE DOEN ONTWAKEN VAN MEESTER HAN SHAN
In deze wereld van eindeloze moeite en zorgen,
dient men geduldig en zachtmoedig te zijn.
Leef naar de omstandigheden, waar je ook bent,
en doe je plicht tot het eind van je leven.
Verloochen nooit je geweten,
en onthul niet de fouten van een ander.
Wees voorzichtig in de omgang en je hoeft later niets te berouwen.
wees geduldig in je werk, en elk probleem kun je oplossen.
Het koord van een sterke boog breekt altijd het eerste;
het lemmet van een scherp mes berokkent het snelst schade.
Laster brengt ongeluk, wreedheid veroorzaakt schande.
Het is niet nodig te redetwisten wie gelijk heeft,
noch over de vraag wie de beste is.
De wereld liet altijd veel te wensen over.
Hoe zou dit vergankelijke lichaam van jou eeuwig duren?
Een klein verlies is niet belangrijk;
een kleine concessie geeft je geen schade.
Nauwelijks zag je de groene wilger:
in de lentezon of je ziet gele chrysanten in de herfstwind.
Eer is de droom van één nacht;
rijkdom is gelijk aan de herfstvorst.
Niemand kun je je geboorte, ouderdom, ziekte en dood overdoen,
je moet zelf het zoete en het bittere van het leven smaken.
De mensen scheppen graag op over hun slimheid en hun listen,
maar de Hemel neemt zijn tijd voor de eind beslissing.
Vleierij, schelmerij, begeerte en toorn leiden tot een hel,
oprechtheid en eerlijkheid maken een paradijs.
Muskusherten sterven jong van wege hun kostbare muskus,
zijdewormen vergaan te vroeg van wege hun rijke zijde.
Neem een dosis geestelijke ontspanning om je maag te kalmeren.
Neem een zuivere, natuurlijke drank om je humeur te neutraliseren.
Met al je plannen kom je nergens in dit leven;
en niets hou je in handen als je sterft.
De smart van het scheiden en de vreugde der vereniging geschieden elke dag,
leven, dood, slagen en falen zijn alledaagse zaken
Tracht niemand te overtreffen,
want het leven is slechts een drama
Als het doek plotseling valt en alles is stil
Waar ga je dan heen?
dient men geduldig en zachtmoedig te zijn.
Leef naar de omstandigheden, waar je ook bent,
en doe je plicht tot het eind van je leven.
Verloochen nooit je geweten,
en onthul niet de fouten van een ander.
Wees voorzichtig in de omgang en je hoeft later niets te berouwen.
wees geduldig in je werk, en elk probleem kun je oplossen.
Het koord van een sterke boog breekt altijd het eerste;
het lemmet van een scherp mes berokkent het snelst schade.
Laster brengt ongeluk, wreedheid veroorzaakt schande.
Het is niet nodig te redetwisten wie gelijk heeft,
noch over de vraag wie de beste is.
De wereld liet altijd veel te wensen over.
Hoe zou dit vergankelijke lichaam van jou eeuwig duren?
Een klein verlies is niet belangrijk;
een kleine concessie geeft je geen schade.
Nauwelijks zag je de groene wilger:
in de lentezon of je ziet gele chrysanten in de herfstwind.
Eer is de droom van één nacht;
rijkdom is gelijk aan de herfstvorst.
Niemand kun je je geboorte, ouderdom, ziekte en dood overdoen,
je moet zelf het zoete en het bittere van het leven smaken.
De mensen scheppen graag op over hun slimheid en hun listen,
maar de Hemel neemt zijn tijd voor de eind beslissing.
Vleierij, schelmerij, begeerte en toorn leiden tot een hel,
oprechtheid en eerlijkheid maken een paradijs.
Muskusherten sterven jong van wege hun kostbare muskus,
zijdewormen vergaan te vroeg van wege hun rijke zijde.
Neem een dosis geestelijke ontspanning om je maag te kalmeren.
Neem een zuivere, natuurlijke drank om je humeur te neutraliseren.
Met al je plannen kom je nergens in dit leven;
en niets hou je in handen als je sterft.
De smart van het scheiden en de vreugde der vereniging geschieden elke dag,
leven, dood, slagen en falen zijn alledaagse zaken
Tracht niemand te overtreffen,
want het leven is slechts een drama
Als het doek plotseling valt en alles is stil
Waar ga je dan heen?
donderdag 17 januari 2008
Tweedehands boeken op Bol.com
Ik verkoop sinds augustus 2007 boeken uit mijn eigen uitpuilende boekenkasten om wat meer ruimte te maken. Via Bol.com kan dat op een hele gemakkelijke manier. En een beetje winkeltje spelen vind ik nog leuk ook.Mijn tweedehands boeken op Bol.com
woensdag 16 januari 2008
Nogmaals naar de blauwe zee kijken - Luo Qing
Foto: Flora van Stek, 2007NOGMAALS NAAR DE BLAUWE ZEE KIJKEN NA AL ZO VAAK NAAR DE BLAUWE ZEE TE HEBBEN GEKEKEN
Op de vlakke gladde zee
lijkt helemaal niets te zijn
Op de zee waar helemaal niets lijkt te zijn
is toch echt helemaal niets
Juist omdat er nooit wat is geweest
weten we dat er gewoon helemaal niets is
Maar is er op de vlakke gladde zee
werkelijk helemaal niets?
Op de zee waar helemaal niets is
– natuurlijk is daar helemaal niets
Op de vlakke gladde zee
is inderdaad uiteraard volstrekt helemaal niets
Luo Qing, vertaling Silvia Marijnissen
uit: Het trage vuur 4, maart 1998
Het trage vuur, Vlaams/Nederlands Tijdschrift voor Chinese literatuur
zondag 6 januari 2008
Italo Svevo - Bekentenissen van Zeno
Klinkt als een boek wat ik wel eens zou willen lezen:Artikel over de lange ontstaansgeschiedenis van het boek Bekentenissen van Zeno door Italo Svevo.
Abonneren op:
Posts (Atom)