Jan van Huysum, FruitstillevenKoper, 21 x 27 cm
Eigenaar: Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis, Den Haag
Jan van Huysum, Bloemen in een terracotta vaas, ca. 1730.Olieverf op paneel, 80 x 61 cm
Eigenaar: Noortman Master Paintings, Maastricht
Afgelopen woensdag bezocht ik deze tentoonstelling in Museum Het Prinsenhof te Delft met mijn goeie vriendin Marlo die zelf de laatste tijd erg bezig is met bloemen die zij op de scanner bewerkt tot hele mooie kunstwerken.
© Marlo Broekmans, Geisha, 2005
Er stond in de inleiding dat het realisme waarmee perziken en waterdruppels geschilderd waren, ons zou doen kwijlen voor de doeken, iets wat nogal op mijn lachspieren werkte, maar de doeken hadden wel het effect dat we er heel dichtbij wilden staan om alle details te bekijken, zoals minuscule vliegen, wespen, rupsen en slakken die overal te zien waren, temidden van bloemen en fruit. We kregen zelfs een waarschuwing van een beetje boze security guard dat we er niet zo dicht op mochten staan, omdat zijn alarm af was gegaan. Oeps... Meteen voelde ik me een rebels schoolmeisje dat het perfect georganiseerde schoolreisje aan het ontwrichten was met een clandestiene amoureuze ontmoeting. Of zoiets dergelijks.
Al die vol liefde geschilderde bloemen- en fruitdoeken waren in ieder geval een echte lust voor het oog. Door zo intensief naar al die geschilderde details te kijken, iets wat je met echte bloemen en echt fruit maar zo zelden doet, ontstaat er een diepere verbondenheid met het wonder van de werkelijkheid die zich elke dag om ons heen manifesteert. Iets waar ik net weer over had gelezen in de boeken van Frederick Franck, De Zen van het Zien en Zen Zien Zen Tekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten